Archive for Author Vinolove

Sinterklaasje kom maar binnen met de wijn

Sinterklaas - Vinolove

Nog een paar dagen en dan is hij weer in ons land: Sint Nicolaas. Ik hoor velen van jullie al zuchten en steunen. Want welke wijn drink je bij pepernoten, chocolade of een banketletter?

Doet u mij maar een glas wijn

Ieder jaar ben ik 2 avonden onder de pannen om Sinterklaasavond te vieren. En ik heb zelf niet eens kids! Maar ja, wel nichtjes en neefjes en ach, de volwassenen zijn afgelopen jaar natuurlijk ook heel braaf geweest. Je begrijpt, dit soort avonden zijn gezellig maar ook heel lang en vragen om een goed glas wijn. Al was het maar om de avond door te komen…😉

Kies je voor wit of rood?

Na de koffie (die toch echt wel het beste smaakt bij een banketletter), is het tijd voor wat sterkers. Eindelijk! Een lekker glas wijn. Maar voor welke wijn kies je dan? Want bij al die pepernoten en chocolade die op tafel staat, is dat best een lastige opgave. Droge witte wijn is zeker niet aan te raden. Die wordt schraal als je hem combineert met zoete smaken. Rood dan maar? Op de een of andere manier wordt het Sinterklaasfeest vaak geassocieerd met rode wijn. Waarschijnlijk omdat er vroeger bisschopswijn, een soort glühwein, rond Sinterklaastijd werd gedronken. Rode wijn werd verwarmt met kaneel, kruidnagel, steranijs en sinaasappel. Soms werd er ook nog honing of suiker aan toegevoegd om de drank zoeter te maken. Dat was vast niet voor niets, dat ‘zoeter maken’.

Wie zoet is krijgt lekkers

Bij wijn en spijs combinaties is het belangrijk dat je naar de balans zoekt. Je zou dus heel goed voor een rode wijn met een zoetje kunnen gaan bij al die lekkernijen. Wat dacht je van een Novello? Een Italiaanse primeurwijn die begin november meestal in de winkel ligt en wordt gemaakt van druiven die een paar weken geleden zijn geoogst. Ze worden vergist volgens de methode Maceration Carbonique. Een snelle methode, waarbij de wijnen meteen op dronk zijn en heerlijke zachte, superfruitige wijnen oplevert. Ik proefde de Agriverde Rosello Bio Novello, gemaakt van 100% Montepulciano. Je proeft aardbei, bosvruchten en kersensnoepjes in deze wijn. Een heerlijk glas, maar bij pepernoten en chocolade ga ik toch liever voor nog iets zoeter…

Zoeter dan zoet

De smaak van je wijn moet altijd zoeter zijn dan het gerechtje of snoepgoed wat je erbij eet. Pepernoten en chocolade zijn behoorlijk zoet, dus een mooie dessertwijn of port is een prima combi. De versterkte dessertwijn Banyuls uit de Roussillon in Frankrijk gaat heel goed bij chocolade en is altijd een veilige keuze. Wil je het iets spannender maken? Een Zuid-Afrikaanse portwijn met aroma’s van mokka, chocolade en rijpe pruimen is zeker een aanrader! Ik proefde De Krans Espresso Fortified Wine, gemaakt van 50% Tinta Barocca en 50% Touriga Nacional. Een topcombinatie met chocolade!

Bubbels op 5 december

Maar een echt feest wordt het pas als je op Sinterklaasavond een mousserende wijn opentrekt. Huh, denk je nu misschien. Bubbels? Jazeker! Een halfzoete Prosecco uit Valdobbiadene in Italië bijvoorbeeld. En dan zou ik voor de frizzante gaan (half mousserend). De Proseccodruif (Glera) heeft van zichzelf al een klein zoetje in zich en door de verfrissende mousse verveelt het minder snel dan een zoete dessertwijn. Maar je kunt ook voor een mooie Moscato d’Asti kiezen. Dat is een mousserende, zoete dessertwijn die lekker licht qua alcohol is (5 of 6% meestal). Ook een absolute aanrader is de Bugey Cerdon van Bernard & Majorie Rondeau uit de Savoie in Frankrijk. Een van mijn persoonlijke favorieten. Deze mousserende roze wijn, gemaakt van 100% Gamay, geeft een explosie van klein rood fruit in je mond. I Love it!

Verlanglijstje voor Sint

Hopelijk heb je nu genoeg inspiratie opgedaan om Sinterklaasavond goed door te komen op wijngebied. Of misschien een leuk idee om een fles wijn op je verlanglijstje te zetten! Sint weet waar al deze wijnen te koop zijn. Maar mocht hij het toch nog even willen checken of op zoek zijn naar een ander type wijn, dan kan hij altijd even een mail sturen naar info@vinolove.nl.

Volg me

Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe blogs over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram. Wil je een reactie achterlaten? Dat vind ik superleuk! Graag dus.

Over mij

Ik ben Sandra Everts, trotse eigenaar van Vinolove en ik geef wijnproeverijen aan huis en op bedrijfslocaties. Ik schrijf over wijn, wijnproeverijen en mijn wijnavonturen. Open, eerlijk, persoonlijk en met een vleugje humor. Je leest hier meer over mij en mijn passie.

Trek die fles wijn maar uit de koelkast

Wijn met ijs - Vinolove

‘Wijntje?’ Vraagt een vriendin aan me als ik op vrijdagmiddag bij haar op de bank neerplof. Zonder het antwoord af te wachten trekt ze een fles witte wijn uit de koelkast en schenkt ze twee glazen in. ‘Proost!’ Ik neem een slok van datgene waar ik de hele week al zo naar verlang…ik proef niks.

IJskoud niet de lekkerste

Je kunt nog zo’n fantastische fles witte wijn open trekken, als ie rechtstreeks uit de koelkast komt proef je de aroma’s niet. Die slaan dood bij een te lage serveertemperatuur. Witte wijn, rosé en mousserende wijn smaken het beste bij een temperatuur tussen de 8 en 10 graden. De temperatuur in de koelkast is gemiddeld 4 graden. Dat is dus 4 tot 6 graden kouder dan de perfecte serveertemperatuur! Hoe je dit oplost? Simpel. Haal je fles wijn een half uurtje van te voren uit de koelkast, zet ‘m op het aanrecht en laat hem even tot zichzelf komen. Schenk dan pas een glas in. Is het een vollere wijn met meer rijkdom? Tel er gerust nog een paar graden bij op. 10 tot 13 graden is dan de beste temperatuur.

Rood op kamertemperatuur

Rode wijn moet je op kamertemperatuur serveren zeggen ze altijd. Nou, nee dus. Rode wijn serveer je bij voorkeur tussen de 13 en 15 graden. Vollere, stevige en meer complexe wijnen komen het beste tot hun recht bij een temperatuur tussen de 16 en 19 graden. Vroeger was het in onze huiskamers een stuk koeler dan tegenwoordig. Dus als je met kamertemperatuur 16 graden bedoelt, dan hoor je mij niet. Maar in de meeste huiskamers is het gemiddeld 20 tot 22 graden…te warm voor rode wijn dus. Heb je een kelder? Lucky you! De kelder is de beste plek om je wijnen te bewaren. Lekker gelijkmatig qua temperatuur, geen daglicht en mijn ultieme droom! Ik ben helaas niet gezegend met een mooie (wijn)kelder in mijn huis. Maar oh, wat zou ik graag een hebben. Zonder kelder is een wijnklimaatkast een goed alternatief. Die heb ik wel en ik noem hem liefkozend ‘mijn snoepjeskast’. Maar heb je ook daar geen ruimte of geld voor (over), zorg dan in ieder geval dat de wijnen ergens liggen waar het geur-, trilling- en tochtvrij is. Het liefst zo donker mogelijk en gemiddeld 11 graden. Verder is wijn niet heel veeleisend hoor…😉

Coole tip!

Wit niet te koud dus. Check. Rood niet te warm. Check. Maar wat nou als je onverwachts visite krijgt en je had die fles witte wijn überhaupt niet gekoeld staan? Niks is erger dan lauwe, witte wijn! Geen paniek. Ik schenk je hierbij graag deze coole tip, zodat jij snel koele wijn kunt schenken. Vul een (ijs)emmer voor de helft met ijs, de andere helft met water en strooi daar een paar eetlepels zout bij. Even roeren, flesje wijn erin. Paar minuten wachten. Et voila, door een chemische reactie tussen het ijs en zout versnelt het koelproces en zo heb je supersnel een gekoelde fles wijn!

Help er zit een druif in mijn glas!

Nu we het toch over ijs hebben, als er iets echt not done is, is het wel ijsklontjes in je glas wijn. Echt! Doe het niet! Het is zo zonde van al die heerlijke aroma’s in je wijn. Die slaan dood bij een te koude serveertemperatuur. Daarnaast is ijs gemaakt van water en water is geen wijn. Door ijsklontjes in je wijn te doen, verdun je de wijn als ze smelten. Kan je het echt niet laten? Gebruik dan bevroren druiven als ijsklontje. Dat doet niks met de smaak van je wijn en het staat ook nog eens feestelijk.

Volg me
Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe blogs over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram. Wil je een reactie achterlaten? Dat vind ik superleuk! Graag dus.

Over mij
Ik ben Sandra Everts, trotse eigenaar van Vinolove en ik geef wijnproeverijen aan huis en op bedrijfslocaties. Ik schrijf over wijn, wijnproeverijen en mijn wijnavonturen. Open, eerlijk, persoonlijk en met een vleugje humor. Je leest hier meer over mij en mijn passie.

Bier krijgt zilver, wijn wint goud!

Sorry bierliefhebbers. Deze blog is niet bedoeld om jullie favoriete drankje af te kraken, in tegendeel. Speciaalbier is een mooi product hoor. Maar ik vind wijn gewoon echt veel specialer.

Veel overeenkomsten

Een tijdje terug kreeg ik de uitnodiging om een proeverij van speciaalbieren mee te maken. Niet zomaar door iemand gegeven. Nee, de meesterbrouwer van Hertog Jan, Gerard van den Broek, gaf deze proeverij! Hij nam ons mee in de ontstaansgeschiedenis van bier, het productieproces en hij vertelde wat over professioneel proeven met alle brouwers. Ik merkte dat er bijzonder veel raakvlakken zijn met wijn. Zo werd ongeveer 5000 jaar voor Christus in Mesopotamië (nu bekend als Irak) voor het eerst bier ontdekt. Grappig! De eerste sporen van oude wijnresten werden ontdekt op diezelfde plek, maar dan 7000 jaar voor Christus. Qua productieproces zijn er ook raakvlakken tussen wijn en bier. Termen als gisting, lageren (tweede gisting) in eiken houten vaten of metalen tanks, bottelen en filteren komen voorbij. Herkenbaar! Bierproeven blijkt net zo complex als wijnproeven. De brouwers doen dit op professionele wijze in donkere, gesloten ruimtes en noemen dit ‘emotieloos proeven’. Dus zonder invloeden van buitenaf. Prachtig! Dit fenomeen kennen we natuurlijk ook bij wijn, dus ik ben nog steeds in m’n nopjes.

    

Geen water bij de wijn

Maar dan komen we bij de ingrediënten. Wijn wordt gemaakt van druiven. 100% druiven, niets meer en niets minder. Punt. Bier daarentegen bestaat voor 90% uit water en voor 10% uit graan, hop en gist. Ah! Daar begint het product bier voor mij te wankelen qua bijzonderheid. De druifjes kunnen het dus alleen af, bier heeft 4 basisingrediënten nodig.

Bier speelt vals

Speciaalbieren ontstaan door de wijze van gisting (o.a. ondergisting en bovengisting) en door ingrediënten toe te voegen om extra smaak aan het bier te geven (bijvoorbeeld zoet, bitter, fruitig of kruidig). BAM! En daar zakt wat mij betreft de bijzonderheid van bier helemaal door de mand. Toegevoegde ingrediënten om bepaalde aroma’s te creëren? Excuse me? Dat is in de wijnwereld dus totaal not done en zelfs verboden. Wijn kan primaire aroma’s (bijvoorbeeld fruitig of bloemig) hebben omdat die van nature in dat druivenras zitten of ontstaan door de bodemsoort of het klimaat. Wijn kan secundaire aroma’s (bijvoorbeeld ananas of banaan) hebben omdat ze ontstaan door het gistingsproces. En wijn kan tertiaire aroma’s (bijvoorbeeld cederhout, chocolade, paddenstoelen) hebben omdat die ontstaan tijdens het rijpen van een wijn. Al die aroma’s worden NOOIT toegevoegd aan wijn, in tegenstelling tot bier dus. Daar wordt gewoon vanille, kokos, jeneverbes of een mix van 7 verschillende specerijen bij het bier gemikt! Ja, zo kan ik ook aroma’s in een drank creëren. Het geeft niet, je biertje smaakt er echt niet minder om. Maar het is maar even dat je weet waarom ik wijn dus per definitie specialer vind dan bier.

Even een fles bier ontkurken…

Goed, terug naar de bierproeverij. Na een Enkel, Dubbel, Tripel en donker Bockbiertje, was ik aangenaam verrast toen ik een Hertog Jan Grand Prestige van 4 jaar oud mocht proeven. Flinke laag stof erop en een kurk met muselet (ijzeren draadje). Daar wist ik wel raad mee! En de inhoud overtrof mijn verwachtingen. Dit gerijpte bier vertoonde aroma’s van rozijnen en fruit. Een heerlijk, zoet portachtig bier bijna! Je begrijpt, dit is mijn favoriet. Tsja…ik ben en blijf een wijnliefhebber hé.

          

Korreltje zout of jeneverbes

Al met al had ik een ontzettend leuke en leerzame avond en vond ik het, als echte wijnliefhebber, heel verrassend dat bier en wijn zoveel overeenkomsten hebben. Ik wil Grand Café Dikke van Dale Leeuwarden dan ook enorm bedanken voor deze uitnodiging. Tegen alle bierliefhebbers zou ik willen zeggen: blijf lekker genieten van jullie glas bier en durf eens te experimenteren met andere smaken speciaalbier. En voor mijn trouwe volgers en wijnliefhebbers: wees niet bang, ik blijf bij de wijnen. Geniet met trots van je glas wijn en neem deze blog gewoon met een korreltje zout of jeneverbes…Dat doen bierliefhebbers tenslotte ook.😉

Volg me

Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe blogs over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram.

Oorlog in je mond

Zalmbonbon tijdens wijnproeverij Vinolove

Tijdens mijn wijnproeverijen verzorg ik, als dat gewenst is, ook bijpassende hapjes. Dat doe ik in samenwerking met mijn culinaire partner, die graag op de achtergrond wil blijven. Laten we haar vanaf nu ‘het culinaire brein’ noemen. Het culinaire brein en ik hebben regelmatig oorlog. Soms met elkaar en soms in onze mond.

Wijn-spijs of spijs-wijn?

Vanuit mijn passie en expertise zet ik wijn altijd op de eerste plaats. Daarna bedenk ik welk hapje een mooie match vormt bij de wijn. Het culinaire brein denkt andersom. Zij zet eten op de eerste plaats en vindt, dat ik daar dan een bijpassende wijn bij moet bedenken. Voor beide valt natuurlijk wat te zeggen, maar je begrijpt dat dit soms verhitte discussies oplevert.

Testing 1, 2, 3

Welke manier we ook kiezen, we testen de combinaties altijd samen uit. Dat doen we tijdens hele gezellige testavonden bij een van ons thuis. Recent hadden we weer zo’n testavond. Na veel heen en weer mailen en bellen over de nieuwe combinaties waren we er uit. Zonder kleerscheuren. De wijnen en hapjes stonden vast. En de hapjes en wijnen ook. 😉

Testpanel

Omdat we tijdens zo’n avond de mooiste flessen wijn opentrekken en soms iets teveel hapjes hebben, hadden we bedacht dat we deze keer wat extra testpersonen wilden uitnodigen. Een aantal kritische familieleden offerden hun vrije avond met liefde op om met ons mee te proeven. Het culinaire brein stond de hele dag in de keuken om haar prachtige amuse-hapjes voor te bereiden. En ik zorgde voor de wijnen, de glazen en de uitleg aan ons testpanel. Naast dat het een hele gezellige avond was, was het ook ontzettend leerzaam en nuttig! Want alleen door de wijn-spijs combinaties te proeven, weet je of het een goede match vormt of dat het oorlog in je mond is.

Testpanel - Vinolove  Carpaccio rode biet - Vinolove  

Prachtige nieuwe combinaties!

Ik kan natuurlijk niet alle nieuwe, goedgekeurde wijn-spijs combinaties verklappen, maar dat de mini-garnalensalade een blijvertje is, staat vast. En weet je hoe bijzonder de carpaccio van rode biet, geitenkaas en pistache was met een hele aromatische Sauvignon Blanc uit Nieuw Zeeland? Ervaar het maar eens tijdens een wijnproeverij zou ik zeggen! Maar er was ook zeker sprake van een paar missertjes die een ware kernoorlog in onze mond veroorzaakten of waar de wijn ronduit schraal bij werd. Met hier en daar wat kleine aanpassingen is die oorlog gelukkig zo weer voorbij. Wat minder zoet, een ander type wijn of een aanpassing in de verhoudingen en het culinaire brein en ik zijn ook weer dikke vrienden. Ging het bij een echte oorlog ook maar zo makkelijk.

Wil jij ook een keer mee testen?

Kortom, het was een zeer geslaagde testavond. Lijkt het jou ook leuk om een keer achter de schermen te kijken en nieuwe wijn-spijs combinaties met ons te testen? Dat kan, maar wel op eigen risico.😉
Ben je wijnliefhebber, een fijnproever, kritisch en deins je niet terug voor een kernoorlog in je mond? Stuur even een mailtje met je motivatie naar info@vinolove.nl. Wie weet nodigen we jou dan binnenkort een keer uit in ons testpanel.

Volg me

Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe blogs over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram.

Wijn drinken is net als leren fietsen

Ik weet het nog goed. Ik denk dat ik een jaar of 16 was, toen ik voor het eerst een slok wijn dronk (ja, vroeger mocht dat nog). Zoete, witte wijn. En wat vond ik het vies! Nu, ruim 23 jaar later, is wijn niet alleen mijn passie maar ook mijn werk.

Leren balanceren

Wijn drinken is eigenlijk net als leren fietsen. Je begint met vallen en opstaan. Oefenen, oefenen, oefenen en soms even flink doorzetten. Maar als je het eenmaal goed kan, verleer je het nooit meer. Sommige fietsers maken het wat spannender door bijvoorbeeld te gaan mountainbiken of met een BMX crossfiets het randje op te zoeken. Dat is niet anders bij wijndrinkers. De een houdt het veilig bij 1 glas huiswijn, de ander zoekt iets meer spanning en probeert wijn uit een ander land, van een ander druivenras of balanceert op het randje door net iets teveel wijntjes te drinken. Op die laatste zoom ik eerst even in. Teveel wijntjes drinken…Het advies is natuurlijk: geniet, maar doe dat verantwoord.

Verantwoord genieten…wat is dat?

Verantwoord genieten is soms nog knap lastig. Want ik vraag mijzelf regelmatig af wat is dan verantwoord en wat is over het randje gaan? Ga je erover heen als je iedere dag een glas wijn drinkt? Of juist als je alleen in het weekend een avond drinkt, maar dan wel 5 glazen in een keer? Zit je in de gevarenzone als je op vrijdagochtend al zin kan hebben in die eerste slok, koele witte wijn bij de middagborrel? Volgens de Rijksoverheid kun je van overmatig drankgebruik spreken als je als vrouw meer dan 14 glazen alcohol per week drinkt. Voor mannen is dit 21 glazen per week. De Gezondheidsraad (onafhankelijke adviesraad voor de regering en het parlement op het gebied van volksgezondheid en gezondheidszorg) adviseert om niet meer dan 1 glas per dag te drinken en minimaal 2 dagen in de week achter elkaar helemaal geen alcohol te drinken. Daarmee voorkom je gewoontegebruik. Poeh…als ik even aan mijn eigen wijnconsumptie denk, is dat een hele opgave. 1 glas per keer? Heb je net die heerlijke aroma’s van wijn in je mond, moet je weer over op een glas water of cola. Voelt een beetje als op de fiets stappen om naar de supermarkt te fietsen, maar halverwege weer omkeren omdat langer fietsen niet goed voor je is, bij wijze van spreken dan. Want fietsen is per definitie natuurlijk gezonder voor je dan een glas wijn. Mijn conclusie is, dat je gewoon af en toe lekker moet genieten van een paar glazen wijn, zo lang je je daar zelf goed bij voelt en anderen er geen kwaad mee doet. Dat vind ik verantwoord genieten.

Wijn is per definitie spannend

Die zoete, witte wijn waar ik in het begin over schreef, weet ik nu op bepaalde momenten wel te waarderen. Bijvoorbeeld in combinatie met een pittig, Oosters gerecht. Maar in de praktijk drink ik liever een mooi glas rode of droge witte wijn. Doordat ik werk met wijn, proef ik veel verschillende soorten. Daardoor ontdek je dat er zoveel verschil zit tussen het ene druivenras en het andere. Maar het speelt ook mee of de druiven in Frankrijk of in Nieuw-Zeeland groeien. Of een wijn in roestvrijstalen tanks of in eikenhouten vaten heeft gezeten. Hoe de weersomstandigheden in een bepaald gebied waren. En ga zo maar door. En precies dit vind ik zo ontzettend bijzonder en spannend aan wijn. Het feit dat je van een natuurproduct als druiven zo’n fantastisch product kunt maken en dat je er oneindig veel verschillende kanten qua smaak mee op kan! Soms heeft een bepaald type wijn in eerste instantie niet jouw voorkeur. Als je die wijn dan in combinatie met een bepaald gerecht proeft, is het ineens hemels. Ik vind dat echt fascinerend!

Hand vasthouden

Geniet daarom (verantwoord) van je glas huiswijn, maar zoek ook het spannende randje van verschillende smaken en andere wijnen eens op. Vind je dat lastig of te spannend? Ik geef wijnproeverijen aan huis en neem je graag bij de hand. Meer informatie over mijn wijnproeverijen vind je op www.vinolove.nl.

Volg me

Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe blogs over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram.

Wijnproeverij op Kreta

Wijnproeven in Griekenland - Vinolove

Op dinsdag 11 september bracht ik een bezoek aan een Griekse wijngaard, op het eiland Kreta. Tja, en als je er dan toch bent, kun je net zo goed van een proeverij met bijpassende hapjes genieten!

Het was even zoeken, maar eenmaal aangekomen bij Wijnhuis Lyrarakis, ben ik meteen ontspannen. Er heerst een oase van rust. De bladeren van de wijnranken ruisen zachtjes in de wind en de druiven hangen vredig te rijpen in het Griekse zonnetje. Alleen de krekels hebben het druk en voeren verhitte discussies met elkaar. Het wijnhuis ligt op 500 meter hoogte in het dorpje Alagni, 18 kilometer onder de hoofdstad Heraklion. De familie Lyrarakis maakt al wijn sinds 1966. Het is een echt familiebedrijf.

Wijngaard Lyrarakis - Vinolove    Wijnvaten Lyrarakis - Vinolove

Rondleiding en druiven happen

Ik word vriendelijk ontvangen door de receptioniste en zij verwijst mij naar een groepje andere bezoekers die net een rondleiding in de wijngaard krijgen. Ik sluit aan en luister aandachtig naar het verhaal. We mogen druiven proeven, ze zijn zo goed als rijp en de oogst kan bijna beginnen. Daarna gaan we naar binnen. Naar een ruimte waar honderden eikenhouten vaten liggen met wijn erin. Onze gids vertelt dat ze vooral veel gebruik maken van nieuwe eikenhouten vaten uit Frankrijk. Na gebruik worden de meeste vaten verkocht aan andere partijen, omdat het meest intense aroma er dan uit is. Veel gerenommeerde wijnhuizen werken op deze manier. Een dure business, als je weet dat 1 nieuw, Frans eikenhouten vat rond de €1000,- kost!

Of je van hout houdt?

Houtrijping draagt bij aan de geur en smaak van een wijn. Je ontdekt dan vaak aroma’s van kokos, vanille, toast en roomboter. Niet alle wijnen rijpen in eikenhouten vaten. Sommige wijnen rijpen in grote RVS-tanks. Daardoor behoud de wijn vaak meer frisheid en dit wordt dus vaak gebruikt voor witte wijn en rosé. Daarmee zeg ik niet dat er geen witte wijnen bestaan die houtrijping hebben gehad. Die zijn er zeker en vaak ook heel lekker! Maar dan moet het wel op een subtiele wijze zijn gedaan.

Slurpen maar!

Terug naar mijn wijnproeverij bij Lyrarakis. Buiten, op het terras met uitzicht over de wijngaard, staat de proeftafel klaar. We beginnen met een droge witte wijn, die de naam ‘Armi Thrapsathiri’ draagt. Een heerlijke, aromatische wijn, die 3 maanden houtrijping heeft gehad. Flink hoog qua alcoholpercentage, 13,5%. Later zie ik dat alle wijnen van dit wijnhuis vrij ruim in hun alcohol zitten. De zon doet goede zaken daar op Kreta. De tweede witte wijn die ik proef, vind ik echt te pittig qua alcohol, ruim 14%. Te scherp in mijn keel. Afgekeurd. De derde witte wijn, gemaakt van de druif ‘Dafni’, ruikt overduidelijk naar rozemarijn en laurier! Het hapje wat daarbij geserveerd wordt, sluit er mooi op aan qua smaak: bruchette met tomaat, kappertjes en een takje rozemarijn.

   

Ojee rosé

Vervolgens proeven we een rosé, gemaakt van de druivenrassen Liatiko (15%) en Merlot (85%). Ik ben niet onder de indruk van dit glas rosé. Wel mooi droog, nog wat kruidigheid, maar de afdronk is matig. Nu ben ik niet echt een enorme rosé liefhebber moet ik eerlijk toegeven (tenzij je me een AIX voorzet), dus snel door naar de volgende wijnen.

Rood, roder, roodst

We proeven 3 verschillende rode wijnen en we beginnen bij de ‘Pinot Noir van Kreta’. De wijn is gemaakt van 100% Liatiko en heeft 4 maanden houtrijping gehad in gebruikte eikenhouten vaten. Dit is een mooi voorbeeld van hergebruik van een eikenhouten vat. Dat kan dus ook als de wijnmaker een hele lichte en subtiele houttoon in zijn wijn wil hebben. De wijn smaakt fruitig, naar aardbei, vijg en dat aardse van de Pinot Noir proef ik absoluut terug. Ik vind het een lekker glas wijn. De tweede wijn is gemaakt van de druif ‘Mandilari’, komt uit 2016 en heeft 12 maanden houtrijping gehad in een ratjetoe van eikenhouten vaten.😉 Nieuw eiken, gebruikt eiken, Frans eiken en Amerikaans eiken. Pfoe, die wijnmaker is er maar druk mee. Maar de belangrijkste vraag is natuurlijk: is de wijn lekker? Mwoa, prima glas wijn, maar ik zou hem nog lekker een jaar of twee laten liggen. Hij is nog vrij strak en ik proef veel tannine (dat stroeve en bittere gevoel in je mond). Als ik dat zeg tegen de dame die de wijnproeverij begeleidt, lacht ze en tovert ze een karaf tevoorschijn…

Mijn smaakpapillen maken een dansje

Tijd voor het echte werk! Mijn ogen glinsteren en mijn smaakpapillen maken nu al een dansje in mijn mond. Yes, we mogen een wat oudere wijn proeven van dezelfde druif als de vorige wijn, de Mandilari. Maar deze wijn komt uit 2014, heeft 17 maanden houtrijping gehad in nieuwe eikenhouten vaten en is een blend van Mandilari, Merlot en Syrah. Doordat de wijn al een uurtje of 2 geleden in een karaf is geschonken, heeft de zuurstof ervoor gezorgd dat de aroma’s wakker werden. En dat ruik en proef je! Wow wat een heerlijk glas wijn! Aroma’s van rijp donker fruit, laurier en kokosboter met een superzachte afdronk die je nog lang in je mond proeft. Ja hoor, hier word ik wel blij van.

     Dessertwijn - Vinolove

Vloeibaar bonbonnetje

Als ‘toetje’ proeven we nog een dessertwijn. En oh, wat hebben mijn smaakpapillen het druk vandaag. Deze blend van diverse inheemse druivensoorten komt uit 2015 en heeft 1 jaar houtrijping gehad. Intens ambergeel van kleur met aroma’s van heerlijke, rijpe abrikozen, oranjebloesem, marmelade en in de verte iets van een subtiele kruidigheid. De wijn is zoet, natuurlijk. Maar is nog heel mooi in balans met haar zuren. We eten er een klein, zoet sesamkoekje bij. Superlekker!

Hoe zit dat met die hapjes?

De hapjes die ik nu niet benoemd heb, waren iets minder succesvol naar mijn mening. Ik heb alles geproefd, maar de smaken waren vaak te overheersend bij de wijnen. Ze hadden misschien beter kunnen kiezen voor lekkere traditionele Griekse hapjes. Griekse olijven, een goed stuk feta, dat soort werk. Ach, het mocht de pret niet drukken want ik heb genoten van de heerlijke wijnen en prachtige locatie.

Ook benieuwd?

Mocht je een keer op Kreta zijn en wijnhuis Lyrarakis ook willen bezoeken, bekijk dan hun website even. Yamas! (Proost op z’n Grieks).

Volg me

Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe artikelen over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram.

Ultiem (on)gelukkig door wijn

Ultiem (on)gelukkig door wijn - Vinolove

De allereerste slok van een glas koele, witte wijn, terwijl je mijmerend in de namiddagzon over zee uitkijkt. Dat is voor mij ultiem geluk. Maar dat geluk kan ruw verstoord worden doordat een wijn niet te drinken is! Tja, en dan?

Het overkwam mij tijdens mijn laatste vakantie in Griekenland. Het appartementencomplex waar ik verbleef, kon niet idyllischer. Direct aan zee, met een prachtig uitzicht langs de baai. Op de eerste dag bestelde ik een glas wijn bij de bar van mijn verblijf. Natuurlijk bestudeer ik altijd overal de menu- of wijnkaart en weet ik precies wat voor wijnen er op de kaart staan. Ik vind het leuk om gewoon met de huiswijn te beginnen. Die is betaalbaar en soms heb je geluk en smaakt ie prima. Maar als je dat in Griekenland doet, moet je het volgende in je achterhoofd houden…

‘Harstikke’ bijzonder

Ik neem je even mee in een klein stukje geschiedenis. Griekenland maakt al heel lang wijn. Langer dan Frankrijk en Italië. Er zijn kruiken met wijnresten en een oude wijnpers gevonden die dateren uit 1500 jaar voordat onze jaartelling begon. Je zou dus zeggen, dat die Grieken wel raad weten met de druifjes. Dat weten ze ook wel, alleen naast dat Grieken goede wijnmakers zijn, zijn ze ook heel trots op hun historische specialiteit ‘Retsina’. Die wijn wordt gemaakt van de witte, inheemse druif ‘Savatiano’. Vroeger werd de wijn in amforen (kruiken van aardewerk) gedaan en die werden afgesloten met hars. Daardoor kreeg de wijn een typische harssmaak. Tegenwoordig gebruiken ze natuurlijk geen amforen meer om wijn te maken. Maar, ze maken nog wel steeds Retsina door hars toe te voegen aan de basiswijn om die harssmaak te creëren.

Terug naar ultiem geluk

Na 1 slok Retsina, weet je of je het wel of niet lekker vindt. Persoonlijk hou ik er niet echt van. Ik vind het niet zo vies dat ik het glas niet leeg drink. Maar het ultieme geluksgevoel van die eerste slok wijn op mijn eerste vakantiedag, bleef uit. Dus ik moest voor dag 2 toch echt een andere oplossing bedenken. Tegenwoordig maken de Grieken, naast Retsina, ook steeds betere wijnen van meer bekende Europese druivenrassen. Nadat ik de wijnkaart uitvoerig bestudeerd had, koos ik voor een Griekse Chardonnay. Het nadeel van wijn van de wijnkaart bestellen, is vaak dat je alleen per fles kan bestellen. Iedere middag tijdens borreltijd een hele fles opdrinken, vond ik een beetje veel van het goede. Dat loste ik op door een fles te bestellen en mijn naam op het etiket te laten schrijven. Zo kon ik er de volgende dag tijdens mijn vaste borreluurtje weer van genieten!

Vinolove aan zee

Vanaf dag 2 had ik iedere middag toch dat ultieme geluksmoment van die eerste slok, koele, witte wijn. Mijmerend in de namiddagzon, uitzicht over een azuurblauwe zee en smaken van rijp, tropisch fruit op mijn tong. Iets aangenamer dan hars…sorry Grieken.😉

Volg me

Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe artikelen over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram.

Wijn, wil je met me trouwen?

Aardbeien met room - Vinolove

Wijn en eten zijn vergelijkbaar met een huwelijk. Het ene huwelijk, is het andere niet en ook in een goed huwelijk is het heus niet elke dag koek en ei. Maar wat is dan wel het succesrecept voor een tophuwelijk? En dan met name tussen mevrouw wijn en meneer spijs?

Leuk setje

Je hebt mensen die wijn bij het eten kiezen en je hebt mensen die eten bij de wijn kiezen. Van het laatste soort ben ik. Ik bedenk eerst welke wijn ik wil drinken, vervolgens bepaal ik wat daar goed bij past qua hapje of gerecht. Andersom kan ook, het een is niet beter dan het ander. Maar, en nu komt ie, de kunst zit ‘m in de juiste combinaties maken. Dat maakt het soms best lastig en een verkeerde combi kan de smaak van je wijn of gerecht echt vernietigen. Zonde! Voor beide partijen.

Strak of filmend

Hoe weet je dan wat de juiste combinatie is? Het basisprincipe is dat wijn en spijs met elkaar in balans moeten zijn qua mondgevoel en smaakgehalte. Het mondgevoel kan ‘strak’ of ‘filmend’ zijn. Een ‘strak’ mondgevoel is een beetje stroef en samentrekkend, zoals een citroen of iets knapperigs, zoals een droog toastje. Een ‘filmend’ mondgevoel is vol, romig, crèmig zoals bijvoorbeeld boter, room en zoete producten. Het smaakgehalte, oftewel de intensiteit van de smaken moeten ook met elkaar in balans zijn. Dus de wijn moet niet veel overheersender zijn dan het gerecht wat je erbij eet en andersom ook niet.

Voorbeeld: een droog toastje (strak) met een volle witte wijn (filmend) is niet lekker. Maar je kunt dit huwelijk wel redden, door op dat toastje een plakje gerookte zalm te leggen. BAM! Ineens zijn je hapje en wijn met elkaar in balans. Want die volle witte wijn heeft ook heus nog wel wat heerlijke zuren in de aanbieding die je misschien eerder niet opvielen. Door de strakheid van het toastje, komt ook dat strakke karakter van de wijn naar boven. En door het ‘filmende’ van de zalm, past ie mooi bij de volle, romige smaak van de wijn.

Wit bij vlees, rood bij vis

Ja je leest het goed. In de culinaire wereld stappen we af van het paradigma dat je bij vis witte wijn en bij vlees rode wijn moet drinken. Zoek naar de juiste combinatie qua mondgevoel en smaakgehalte. Gebakken kabeljauw in een kruidige tomatensaus smaakt echt zoveel beter met een glas lichte, rode wijn. Vleesgerechten die van zichzelf iets minder intens van smaak zijn, zoals bijvoorbeeld varkens- of kalfsvlees, lenen zich prima voor een mooi glas witte wijn.

Durf vreemd te gaan

Nu kan ik hier een enorme lijst opsommen van wijn-spijscombinaties die wel of niet met elkaar samengaan. Maar het is veel leerzamer om het zelf te ervaren. Probeer gewoon eens nieuwe combinaties, met de kennis die je nu hebt over het mondgevoel en het smaakgehalte. Durf vreemd te gaan en proef! Alleen door te experimenteren, leer je wat wel en niet bij elkaar past. Deze tip geldt natuurlijk alleen voor wijn en spijs…want ik wil niet stoken in een goed huwelijk. 😉

Laat jij je liever verrassen en meenemen op een culinaire wijn-spijs ontdekkingstocht? Dan kun je altijd een nog een wijnproeverij met bijpassende amusehapjes boeken bij Vinolove. Dan weet je zeker dat het koek en ei is! 😊

Volg me

Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe artikelen over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram.

Wijn in de aanbieding!

Wijn in de aanbieding - Vinolove

Hamstéééééren! Dikke vette aanbieding! Topwijn voor een topprijs! WinterWijnWeken! Wat een keuzestress in de supermarkt. Hoe weet je welke wijn je moet kopen als je voor dat wijnschap staat? En zou die wijn in de aanbieding wat zijn? Of toch maar niet doen?

Betaalbare wijn

Om te beginnen, ben ik een groot voorstander van wijn die betaalbaar is. Maar wat is de definitie van betaalbaar? Wat ik betaalbaar en redelijk vind voor een fles wijn, kan een ander prijzig vinden. Als ik het over betaalbare wijn heb, bedoel ik witte, rode of rosé wijn die niet duurder dan €10,- per fles is. De kostprijs van een fles wijn (verpakking, accijns, transport en winstmarges) is ongeveer €2,65. Dit staat dus los van de kosten voor het produceren van de druiven en de wijn, de benodigde apparatuur en grondstoffen. Pas boven die €2,65 gaat het geld in de kwaliteit van de wijn zelf zitten. Als je dus een flesje van €3,95 koopt, weet je dat de wijn die erin zit, nooit heel fantastisch kan zijn. Op het moment dat je voor een fles wijn van €6,95 kiest, zul je een aanzienlijk kwaliteitsverschil merken.

Aanbieding kopen

Dus, om terug te komen op de vraag of je wijn in de aanbieding nu wel of niet moet kopen, is het handig om te kijken wat die wijn normaal kost. Als je bijvoorbeeld een aanbieding ziet van wijn die normaal €6,95 is en nu de 2e voor de helft van de prijs, kan dat interessant zijn. Maar dan moet het wel je smaak zijn. Als jij normaal niet van Chardonnay houdt, zul je er nu ook niet blij van worden, ook al is ie goedkoper.

Lekker graaien

Je kent vast die ‘graaibakken’ wel in supermarkten. Vaak staan daar restanten wijn voor bodemprijzen. Mijn advies is, kijk naar het jaartal! Vooral voor de commerciële supermarktwijnen geldt over het algemeen dat je ze zo jong mogelijk drinkt. Dus van het laatste oogstjaar (nu 2017). Ze worden gemaakt om direct te consumeren. Het zijn dus meestal geen bewaarwijnen. Op het moment dat de nieuwe oogst er bijna aankomt, willen supermarkten het oudere oogstjaar kwijt. Kopen? Kan, mits je hem vrij snel opdrinkt en niet in je kelder bewaart tot volgend jaar. En ja, er kan een keer een hele lekkere bij zitten, maar ook een missertje is niet ondenkbaar. Gewoon proberen en proeven.

1 latte macchiato of een hele fles wijn?

Nu gaf ik eerder al aan wat ik onder een betaalbare wijn versta. Ik betaal met liefde €8,95 voor een mooie fles wijn. En soms nog wel iets meer.😊 Ik hoor toch nog best vaak om mij heen dat men dat duur vindt voor een fles wijn. Nu kan ik natuurlijk niet in de portemonnee van anderen kijken, dus begrijp me niet verkeerd. Maar als ik zie dat mensen die dat vinden wel een verse jus d ‘orange of latte macchiato to go voor €4,- kopen, vind ik dat wel een beetje typisch. Uit een fles wijn haal je gemiddeld 6 glazen…Je geniet ervan, vaak samen met een vriend of vriendin, je liefje of familie. Het levert dus hoe dan ook meer ‘quality-time op’ dan die latte macchiato die je wegslobbert in de pauze.

Gun de kleine ondernemer (en jezelf) iets

Zelf haal ik mijn wijnen het allerliefst bij een lokale wijnwinkel. Je weet dat je dan kwaliteit koopt en het allerleukste; dit zijn vaak gepassioneerde wijnliefhebbers, die jou graag voorzien van advies. Bijvoorbeeld wat voor hapje goed bij de wijn past of het verhaal achter die specifieke wijn. En zie je door de druiven de wijnranken niet? Of ben je gewoon benieuwd naar nieuwe, verrassende wijnen om te proeven? Boek dan eens een proeverij bij Vinolove. Ik neem je graag mee op een wijnontdekkingsreis.

Volg me

Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe artikelen over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram.

Miss Perfectionista

Kelnersmes - Vinolove

Wijnglazen: check. Waterglazen en karaffen: check. Spittoons: check. Quizboekjes: check. Mandjes met vers stokbrood: check. En natuurlijk het allerbelangrijkste…de wijnen: CHECK! Niks kan deze perfect voorbereidde wijnproeverij meer in de weg staan. Let’s go!

Militaire precisie

Vrienden en familie noemen mij ook wel miss Perfectionista. Alles is bij mij altijd perfect georganiseerd, al zeg ik het zelf. Iets aan het toeval overlaten? Niks voor mij. Onverwachte situaties? Onmogelijk met mijn militaire precisie qua voorbereiding. Dus ook tijdens mijn wijnproeverijen is alles van te voren goed uitgedacht en voorbereid. Voor zover dat kan dan. Want je kunt nu eenmaal niet altijd alles van te voren bedenken. Dat maakt het soms ook best uitdagend voor iemand zoals ik.

Mijn eerste wijnproeverij op locatie

Zo gaf ik een paar jaar geleden mijn eerste, echte wijnproeverij op locatie. Ik had alles zestien keer gecheckt. Heb ik alle spullen ingepakt? Mis ik niks? Hoe rijd ik het beste naar dat adres? Kan ik mijn auto daar makkelijk kwijt? Is de witte wijn precies koud genoeg? Is de rode wijn op mooie drinkbare temperatuur tegen de tijd dat ik hem schenk? Heb ik wel servetjes mee om in de broodmandjes te leggen? Ja, serieus, zo ver gaat het dus!

Oeps

Alles ging goed…tot ik de wijnen open moest maken! AAAARRGGGHHHH! Mijn kelnersmes vergeten! Wat is een timmerman zonder hamer? Wat is een visser zonder hengel? Wat is een vinoloog zonder kelnersmes? Stress! Natuurlijk was er een oplossing voor. Ik heb gewoon aan de gastvrouw gevraagd of ze misschien een kurkentrekker had, omdat ik die in alle hectiek was vergeten. We konden er allebei hartelijk om lachen en de wijnproeverij was ontzettend gezellig en geslaagd, maar je begrijpt dat dit voor miss Perfectionista toch even een dingetje was. 😊

Nieuwe skills

Los van het feit, dat ik tegenwoordig natuurlijk in mijn auto en tas altijd een kelnersmes heb zitten (mét mijn bedrijfslogo er inmiddels op), was dit een leerzame gebeurtenis voor mij. Ik leerde, dat je als ondernemer, maar ook als mens, je nooit 100% op alles kunt voorbereiden. En dat juist dát maakt, dat je leert improviseren en los te laten. Een mooier cadeau kon ik mezelf niet geven!

Volg me

Blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe blogs over wijn. Dat kan via Facebook of Instagram.

« Older Entries Recent Entries »